De zaak in het kort
In deze zaak stond de vraag centraal of een curator aansprakelijk is voor het niet nakomen van een huurkoopovereenkomst nadat deze overeenkomst aanvankelijk door de kantonrechter was ontbonden, maar in hoger beroep weer in ere was hersteld. De curator had inmiddels het betreffende pand aan een derde verkocht. De eiser, die de oorspronkelijke huurkoper was, vorderde schadevergoeding van de curator zowel in haar hoedanigheid als curator als in privé. De rechtbank Den Haag moest oordelen over de aansprakelijkheid van de curator en de omvang van de schadevergoeding.
Het verloop van het proces en de feiten
De curator werd benoemd in het faillissement van de heer [naam]. Vóór het faillissement hadden de eiser en [naam] een huurkoopovereenkomst gesloten over een appartement. Nadat de curator was aangesteld, vorderde zij ontbinding van deze overeenkomst vanwege achterstallige betalingen. De kantonrechter ontbond de overeenkomst, maar in hoger beroep werd dit vonnis vernietigd. Tijdens de procedure had de curator het appartement al aan een derde verkocht. De eiser had inmiddels aan zijn betalingsverplichtingen voldaan en eiste nakoming van de oorspronkelijke huurkoopovereenkomst.
De partijen hadden gedurende de procedures een schikking getroffen die inhield dat de eiser de inschrijving van de huurkoopovereenkomst uit het Kadaster zou verwijderen en de sleutels aan de curator zou overhandigen. In ruil hiervoor zou de curator 20% van de verkoopopbrengst in depot houden. Uiteindelijk besloot het gerechtshof dat de ontbinding van de overeenkomst onterecht was en dat de curator moest terugbetalen wat zij op basis van het eerdere vonnis had ontvangen.
De beslissing van de rechtbank.
De rechtbank oordeelde dat de tussen partijen getroffen schikking niet in de weg stond aan de vorderingen van de eiser. De schikking beperkte de rechten van de eiser niet op zodanige wijze dat hij geen aanspraak meer zou kunnen maken op de nakoming van de huurkoopovereenkomst.
Wat betreft de aansprakelijkheid van de curator, stelde de rechtbank vast dat de curator in haar hoedanigheid onrechtmatig had gehandeld door het ontbindingsvonnis uit te voeren, ook al was dit uitvoerbaar bij voorraad verklaard. Door het vonnis dat nog geen kracht van gewijsde had, te executeren en het appartement aan een derde te verkopen, had de curator gehandeld tegen het belang van de eiser.
De rechtbank oordeelde verder dat de curator ook in haar privé-hoedanigheid aansprakelijk was voor de schade die de eiser had geleden. De curator had geweigerd het ontbindingsvonnis op te schorten ondanks het verzoek van de eiser en had geen concrete reden om het appartement snel te verkopen. De schadevergoeding werd berekend op basis van de verkoopwaarde van het appartement, verminderd met de reeds betaalde bedragen en eventuele opbrengsten uit de faillissementsboedel.
Concluderend moet de curator pro sé een schadevergoeding betalen van € 128.792,80, vermeerderd met wettelijke rente, voor zover de eiser dit bedrag niet op de faillissementsboedel kan verhalen. De rechtbank veroordeelde de curator ook tot betaling van de proceskosten. De uitspraak werd uitvoerbaar bij voorraad verklaard, ondanks het verzoek van de curator om dit niet te doen vanwege een restitutierisico. De rechtbank vond dat de curator onvoldoende zwaarwegende omstandigheden had aangevoerd om van de gebruikelijke uitvoerbaarheid bij voorraad af te wijken.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
