De zaak in het kort
In deze zaak stond de vraag centraal of de heffingsambtenaar de verplichtingen uit artikel 40, lid 2, van de Wet waardering onroerende zaken (Wet WOZ) heeft geschonden door bepaalde gegevens niet te verstrekken. De belanghebbende, eigenaar van een onroerende zaak, had bezwaar gemaakt tegen de vastgestelde WOZ-waarde en de daarmee gepaard gaande onroerendezaakbelasting. Nadat zijn bezwaar door de heffingsambtenaar ongegrond was verklaard, ging hij in beroep bij de rechtbank. De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond, waarna belanghebbende hoger beroep instelde bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. De kern van het geschil was of de belanghebbende recht had op vergoeding van proceskosten omdat de heffingsambtenaar bepaalde gegevens niet had verstrekt die nodig waren om de WOZ-waarde te controleren.
Het verloop van het proces en de feiten
De heffingsambtenaar had de waarde van de onroerende zaak van de belanghebbende vastgesteld op € 337.000 voor het jaar 2022. De belanghebbende maakte bezwaar tegen deze beschikking en de bijbehorende aanslag onroerendezaakbelasting. In zijn bezwaarschrift verzocht hij om diverse gegevens, waaronder de opbouw en onderbouwing van de kavelwaarde en de zogenoemde KOUDV-factoren (kwaliteit, onderhoud, uitstraling, doelmatigheid, en voorzieningen). De belanghebbende stelde dat hij deze gegevens nodig had om de juistheid van de vastgestelde waarde te controleren.
Tijdens de bezwaarfase had de heffingsambtenaar bepaalde informatie verstrekt, zoals de grondstaffel en de gemiddelde indexatiepercentages van vergelijkingsobjecten. Echter, andere verzochte gegevens, zoals details over KOUDV-correcties, werden niet verstrekt. De hoorzitting over het bezwaar vond plaats op 3 juni 2022, waarbij de belanghebbende zijn bezwaren mondeling toelichtte. In een latere brief van 28 oktober 2022 gaf de heffingsambtenaar aan dat bepaalde gegevens niet beschikbaar waren omdat deze niet vastgelegd waren in hun systeem.
De rechtbank oordeelde dat de belanghebbende onvoldoende was geschaad door het niet verstrekken van de gevraagde gegevens en verklaarde het beroep ongegrond. De belanghebbende stelde tegen deze uitspraak hoger beroep in, waarin hij wederom aanvoerde dat de heffingsambtenaar zijn wettelijke plicht tot gegevensverstrekking had geschonden.
De beslissing van de rechtbank
Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden moest beoordelen of de heffingsambtenaar zijn toezendplicht had geschonden en of de belanghebbende daardoor recht had op proceskostenvergoeding. Het hof oordeelde dat artikel 40, lid 2, van de Wet WOZ de verplichting inhoudt om op verzoek bepaalde gegevens te verstrekken die niet in het taxatieverslag zijn opgenomen, maar wel ten grondslag liggen aan de vastgestelde waarde van de onroerende zaak.
Tijdens de zitting werd vastgesteld dat de heffingsambtenaar niet over alle gevraagde gegevens beschikte, zoals de KOUDV-correcties en bepaalde KOUDV-factoren. Het hof concludeerde dat de kennis en ervaring van een taxateur niet onder de gegevens vallen die volgens artikel 40, lid 2, van de Wet WOZ moeten worden verstrekt. Aangezien de heffingsambtenaar de beschikbare gegevens had verstrekt en de ontbrekende gegevens niet kon leveren omdat deze niet vastgelegd waren, achtte het hof de toezendplicht niet geschonden.
Daarom werd het hoger beroep van de belanghebbende ongegrond verklaard. Het hof zag geen aanleiding voor vergoeding van griffierecht of proceskosten, omdat de heffingsambtenaar zijn verplichtingen naar behoren had uitgevoerd binnen de mogelijkheden die zij hadden. De beslissing van de rechtbank werd hiermee bevestigd, en de belanghebbende kreeg geen gelijk in zijn beroep tegen de heffingsambtenaar.
Deze uitspraak bevestigt de grenzen van de informatieverplichting van de heffingsambtenaar onder de Wet WOZ en onderstreept dat belanghebbenden geen recht hebben op gegevens die niet bestaan of niet vastgelegd zijn. De belanghebbende kan nog in cassatie gaan bij de Hoge Raad der Nederlanden als hij het niet eens is met deze uitspraak.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
