De zaak in het kort
In deze zaak heeft de rechtbank Zeeland-West-Brabant een uitspraak gedaan met betrekking tot een geschil tussen een Vereniging van Eigenaars (VvE) en een individuele eigenaar van een appartement, aangeduid als [gedaagde]. De VvE eiste betaling van achterstallige voorschotbijdragen, kosten voor een draai-kiepraam en stookkosten. [gedaagde] voerde verweer door te wijzen op klachten over het beheer en bestuur van de VvE en een gebrek aan duidelijkheid over de energiekosten, maar de rechtbank vond deze argumenten niet relevant voor de betalingsverplichting van [gedaagde]. De rechtbank besloot dat [gedaagde] de gevorderde bedragen, vermeerderd met rente en kosten, moet betalen.
Het verloop van het proces en de feiten
De procedure begon met de dagvaarding van [gedaagde] door de VvE. De VvE stelde dat [gedaagde], als eigenaar van een appartementsrecht, van rechtswege lid is van de VvE en daarmee verplicht is om de maandelijkse voorschotbijdragen te betalen die zijn vastgesteld tijdens de vergaderingen van de VvE. Tot en met oktober 2024 had [gedaagde] een bedrag van € 1.113,48 aan voorschotbijdragen niet betaald. Daarnaast had de VvE een factuur verstuurd voor stookkosten over 2023 ter hoogte van € 146,67 en voor de kosten van een draai-kiepraam van € 245,00.
De VvE eiste ook vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten en wettelijke rente. In totaal vorderde de VvE een bedrag van € 1.721,38. [gedaagde] erkende dat hij de gevorderde bedragen niet had betaald, maar voerde aan dat het bestuur en beheer van de VvE op een amateuristische en ondoorzichtige wijze werden uitgevoerd. Hij beweerde ook schade te hebben geleden door waterlekkage als gevolg van een dakrenovatie en dat de energiekosten onduidelijk waren.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank stelde vast dat er geen discussie was over het lidmaatschap van [gedaagde] bij de VvE en zijn verplichting om de maandelijkse bijdragen te betalen. De door de VvE gevorderde kosten voor het draai-kiepraam werden niet betwist door [gedaagde], waardoor de verschuldigdheid van deze kosten vaststond.
De rechtbank vond de klachten van [gedaagde] over het bestuur van de VvE niet relevant voor de vraag of hij de gevorderde bedragen moest betalen. Er was geen sprake van een opeisbare tegenvordering van [gedaagde] op de VvE, waardoor een beroep op opschorting niet mogelijk was. De rechtbank oordeelde dat de vordering van de VvE met betrekking tot de stookkosten toewijsbaar was, omdat deze voldoende onderbouwd was door een specificatie en toelichting, die [gedaagde] niet inhoudelijk had weersproken.
De rechtbank wees de hoofdsom van € 1.505,15 toe, vermeerderd met de wettelijke rente. De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten werden slechts gedeeltelijk toegewezen, tot het bedrag dat in de aanmaning was vermeld, namelijk € 71,09, omdat de aanmaning niet voldeed aan de wettelijke eisen.
Bij de schriftelijke dupliek had [gedaagde] een tegenvordering voor schadevergoeding van € 430.000 ingediend. De rechtbank oordeelde dat deze tegenvordering te laat was ingediend omdat deze al in het antwoord op de dagvaarding had moeten worden gedaan. Daarom werd deze tegenvordering niet verder beoordeeld.
De rechtbank veroordeelde [gedaagde] ook tot betaling van de proceskosten, die werden begroot op € 1.076,63, inclusief nakosten. Deze kosten moesten binnen veertien dagen na aanschrijving worden betaald, vermeerderd met de kosten van betekening als [gedaagde] niet tijdig zou voldoen. Het vonnis werd uitvoerbaar bij voorraad verklaard, en andere vorderingen werden afgewezen. De uitspraak maakte duidelijk dat verplichtingen jegens de VvE serieus genomen moeten worden, ongeacht eventuele klachten over het bestuur of beheer van de vereniging.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
