De zaak in het kort
In deze zaak staat een geschil centraal tussen een opdrachtnemer, aangeduid als [appellant], en een opdrachtgever, MM Fibertech Telecom & Infra B.V. (MMF), met betrekking tot een opdrachtovereenkomst voor de aanleg van een glasvezelnetwerk. De opdrachtgever vordert schadevergoeding wegens vermeend tekortschieten door de opdrachtnemer, terwijl de opdrachtnemer betaling van openstaande facturen eist. De kantonrechter had eerder geoordeeld dat de opdrachtnemer tekortgeschoten was in zijn verplichtingen en veroordeelde de opdrachtnemer tot betaling van schadevergoeding en proceskosten. Het gerechtshof Amsterdam heeft dit oordeel bekrachtigd.
Het verloop van het proces en de feiten
De zaak begon met een overeenkomst waarin [appellant] zich verbond tot het uitvoeren van schouwwerkzaamheden en het opstellen van technische schouwdocumenten, noodzakelijk voor de aanleg van glasvezelkabels in diverse locaties. MMF, als opdrachtgever, betwistte de kwaliteit van de werkzaamheden van [appellant] en hield betaling van facturen achter wegens vermeende tekortkomingen en daardoor veroorzaakte schade.
De kantonrechter stelde vast dat [appellant] tekortgeschoten was in de uitvoering van de schouwwerkzaamheden en dat MMF rechtmatig de betaling voor bepaalde facturen had opgeschort. Het ging hierbij onder meer om het niet volledig of correct opstellen van schouwdocumenten en het niet verkrijgen van benodigde instemmingen van technisch beheerders van de betrokken gebouwen. Communicatie tussen partijen, voornamelijk via WhatsApp, toonde aan dat er problemen waren in de uitvoering en dat [appellant] op de hoogte was gesteld van de tekortkomingen. Ondanks deze kennisgeving weigerde [appellant] de gebrekkige documenten te herstellen of met MMF in gesprek te gaan over de gebreken.
In hoger beroep voerde [appellant] aan dat de opdracht geen resultaatsverbintenis was en dat er geen specifieke kwaliteitseisen van toepassing waren. Bovendien stelde [appellant] dat slechts een deel van de schouwdocumenten niet voldeed en dat MMF deze eerder had goedgekeurd. Het hof verwierp deze argumenten en bevestigde dat de tekortkomingen voldoende ernstig waren om de verbintenis als niet nagekomen te beschouwen.
De beslissing van de rechtbank
Het gerechtshof Amsterdam bekrachtigde het eerdere vonnis van de kantonrechter, met uitzondering van de proceskostenveroordeling. Het hof oordeelde dat [appellant] haar verplichtingen uit de opdrachtovereenkomst niet was nagekomen en dat MMF terecht betaling van de facturen had opgeschort. Het hof stelde dat [appellant] niet alleen tekort was geschoten in het opstellen van correcte en volledige schouwdocumenten, maar ook verzuimd had de noodzakelijke goedkeuringen te verkrijgen, wat een wezenlijk onderdeel van de overeenkomst was.
Bovendien achtte het hof dat [appellant] in strijd had gehandeld met de waarheidsplicht door niet alle relevante communicatie in het geding te brengen, wat een ernstige schending van de procesregels vormde. Daarom werd [appellant] alsnog veroordeeld in de proceskosten van de eerste aanleg. Het hof veroordeelde [appellant] ook in de proceskosten van het hoger beroep.
De uitspraak benadrukt de noodzaak voor opdrachtnemers om nauwgezet te voldoen aan de contractuele verplichtingen en kwaliteitsstandaarden, evenals de risico’s van het niet volledig openleggen van relevante gegevens in een rechtszaak. De zaak onderstreept eveneens het belang van duidelijke communicatie en documentatie van verrichte werkzaamheden en afspraken binnen zakelijke overeenkomsten.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
