De zaak in het kort
In deze zaak heeft de Rechtbank Rotterdam een verdachte veroordeeld voor medeplichtigheid aan oplichting. De verdachte was betrokken bij de oprichting en exploitatie van een bouwbedrijf dat in werkelijkheid een dekmantel was voor criminele activiteiten. Samen met medeverdachten heeft hij tientallen slachtoffers bewogen tot het doen van aanbetalingen voor bouwwerkzaamheden die nooit werden uitgevoerd. De rechtbank heeft de verdachte een taakstraf van 240 uur opgelegd en een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden met een proeftijd van twee jaar.
Het verloop van het proces en de feiten
Het proces begon met een onderzoek op de zitting, waar de verdachte werd beschuldigd van medeplichtigheid aan oplichting. De verdachte had een bouwbedrijf opgericht en stond geregistreerd bij de Kamer van Koophandel. Dit bedrijf, dat enkel op papier bestond, werd gebruikt om potentiële klanten te misleiden. Medeverdachten gebruikten valse namen en hoedanigheden om klanten te overtuigen om grote aanbetalingen te doen voor bouwprojecten. Deze klanten kwamen in contact met het bedrijf via platforms als homedeal.nl en werkspot.nl. Na het ontvangen van de betalingen, verdween het bedrijf spoorloos, en de klanten bleven met lege handen achter.
De rechtbank overwoog dat voor een veroordeling wegens oplichting vereist is dat de verdachte door bedrieglijk handelen een onjuiste voorstelling van zaken in het leven heeft geroepen, waardoor de slachtoffers werden bewogen tot het doen van betalingen. In dit geval werd een valse naam en hoedanigheid aangenomen en er werd gebruikgemaakt van een samenweefsel van verdichtsels om bij de slachtoffers een onjuiste voorstelling van zaken te creëren.
De verdachte beweerde dat hij niet op de hoogte was van de criminele aard van het bedrijf en dat hij slechts handelde op verzoek van een medeverdachte. Echter, uit de communicatie tussen de verdachte en zijn medeverdachte bleek dat hij wel degelijk wist dat het om criminele activiteiten ging. Hij was betrokken bij het aanvragen van postbussen, het openen van bankrekeningen en het delen van zijn identiteitsgegevens met de medeverdachten.
De beslissing van de rechtbank.
De rechtbank oordeelde dat de verdachte medeplichtig was aan oplichting, omdat hij bewust en opzettelijk middelen had verschaft voor het plegen van het misdrijf. Hoewel hij zelf niet actief deelnam aan de directe oplichting van de slachtoffers, maakte zijn handelingen de oplichtingspraktijken mogelijk.
Bij de strafoplegging hield de rechtbank rekening met de ernst van het feit en de rol van de verdachte. Ondanks dat de verdachte een kleinere rol had, was zijn bijdrage cruciaal voor de uitvoering van de oplichting. De rechtbank waardeerde de openheid van de verdachte tijdens het onderzoek en het proces, en besloot daarom af te zien van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf.
De rechtbank veroordeelde de verdachte tot een taakstraf van 240 uur, met aftrek van de tijd die hij in voorarrest heeft doorgebracht, en een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden met een proeftijd van twee jaar. Deze voorwaardelijke straf moet de verdachte ontmoedigen om in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen.
Daarnaast werden vorderingen van benadeelde partijen behandeld. Deze vorderden schadevergoedingen voor de bedragen die zij hadden betaald aan het fictieve bouwbedrijf. De rechtbank oordeelde dat deze vorderingen konden worden toegewezen voor zover ze betrekking hadden op de directe schade die de slachtoffers hadden geleden.
De verdachte werd hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de schade, samen met zijn medeverdachten. Dit betekent dat als de medeverdachten de schade aan de slachtoffers betalen, de verdachte van zijn betalingsverplichting bevrijd is, en vice versa.
Tot slot werd de verdachte veroordeeld tot het betalen van wettelijke rente over de toegekende schadevergoeding vanaf de dag van de oplichting. De vordering van de curator van het failliete bedrijf werd niet ontvankelijk verklaard vanwege het ontbreken van een duidelijk bedrag.
Deze zaak onderstreept het belang van zorgvuldigheid bij het aangaan van transacties met onbekende partijen, vooral via internetplatforms, en toont aan hoe medeplichtigheid aan oplichting ook zonder direct contact met slachtoffers tot strafrechtelijke vervolging kan leiden. De uitspraak dient als waarschuwing voor personen die overwegen om betrokken te raken bij frauduleuze ondernemingen.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
