De zaak in het kort
In deze zaak heeft een lid van een Vereniging van Eigenaars (VvE) in Amsterdam een verzoek gedaan aan de kantonrechter om een vervangende machtiging te verkrijgen. Dit verzoek was bedoeld om toestemming te krijgen voor het verhuren van een aan de eigenaar toegewezen parkeerplaats aan derden. De VvE had deze toestemming geweigerd en de eigenaar wilde dat de rechter deze beslissing zou omkeren. De rechtbank oordeelde echter dat de VvE de toestemming niet zonder redelijke grond had geweigerd en wees het verzoek af.
Het verloop van het proces en de feiten
De verzoeker, in deze zaak aangeduid als [verzoeker], diende op 27 december 2024 een verzoekschrift in bij de rechtbank Amsterdam. Het verzoek was om een vervangende machtiging te krijgen op basis van artikel 5:121 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Dit artikel maakt het mogelijk dat de rechter een beslissing van mede-eigenaars kan vervangen als deze beslissing zonder redelijke grond is genomen. De VvE diende op 8 mei 2025 een verweerschrift in waarin zij het verzoek betwistte. Een mondelinge behandeling vond plaats op 2 juni 2025, waarbij beide partijen hun standpunten nader toelichtten.
De feiten van de zaak zijn als volgt: het gebouw waar de parkeerplaats zich bevindt, is in 1990 gesplitst in 42 appartementsrechten. Bij deze splitsing is een modelreglement van toepassing verklaard dat onder andere bepaalt dat parkeerplaatsen uitsluitend door eigenaren van een woonappartementsrecht gebruikt mogen worden. In een vergadering van de VvE op 26 november 2024 werd besloten om [verzoeker] geen toestemming te geven om de parkeerplaats aan een externe partij te verhuren, ondanks dat [verzoeker] hierom had gevraagd.
De beslissing van de rechtbank.
De rechtbank moest beoordelen of de VvE haar toestemming zonder redelijke grond had geweigerd. De rechter constateerde dat de parkeerplaatsen eigendom zijn van de VvE en dat er duidelijke regels zijn vastgesteld omtrent het gebruik ervan. De splitsingsakte bepaalde dat de parkeerplaatsen bestemd zijn voor eigenaren van een woonappartementsrecht en dat deze niet commercieel geƫxploiteerd mogen worden. De VvE had geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid om het parkeerterrein in appartementsrechten te splitsen, waardoor de parkeerplaatsen als gemeenschappelijk eigendom worden beschouwd.
De rechtbank oordeelde dat de beslissing van de VvE om geen toestemming te verlenen voor de verhuur commercieel gezien niet in strijd was met de splitsingsakte. Daarnaast benadrukte de rechtbank dat de VvE beleidsvrijheid heeft om het gebruik van de parkeerplaatsen te reguleren en dat zij ervoor mag kiezen om commerciƫle exploitatie te verbieden. Hoewel [verzoeker] had aangevoerd dat er schaarste is aan parkeerplaatsen in de omgeving, woog dit belang volgens de rechter niet op tegen het belang van de VvE om de parkeerplaatsen niet commercieel te exploiteren.
De kantonrechter wees het verzoek van [verzoeker] af en veroordeelde haar in de proceskosten. De beschikking werd uitvoerbaar bij voorraad verklaard, wat betekent dat de beslissing direct ten uitvoer kan worden gelegd, ongeacht of er hoger beroep zal worden aangetekend.
Deze uitspraak onderstreept het belang van de regels zoals vastgelegd in splitsingsaktes en de bevoegdheid van VvE’s om deze te handhaven. Het geeft tevens aan dat individuele wensen van leden van de VvE niet altijd boven de gemeenschappelijke regels en besluiten van de vereniging kunnen worden gesteld.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
