De zaak in het kort
In deze rechtszaak tussen de Vereniging van Eigenaars (VvE) en [gedaagde] B.V. stond de vraag centraal of [gedaagde] de administratie van de VvE moest overdragen. De VvE had [gedaagde] in kort geding gedagvaard met de eis om de administratie over de jaren 2015 tot en met 2023 over te dragen. [gedaagde] weigerde dit zolang een door haar geclaimde vordering op de VvE niet was voldaan. De VvE stelde daarentegen de administratie nodig te hebben om te verifiëren of de vordering terecht was en bood aan zekerheid te stellen door het betwiste bedrag in depot te plaatsen bij een notaris.
Het verloop van het proces en de feiten
De procedure begon met een dagvaarding door de VvE op 6 augustus 2025. Beide partijen, vertegenwoordigd door hun gemachtigden mr. C.T. Klepper voor de VvE en mr. P.A. Visser voor [gedaagde], leverden hun processtukken in, inclusief de relevante bijlagen. De zitting vond plaats op 9 september 2025. De VvE werd vertegenwoordigd door haar bestuurder en een gemachtigde, terwijl [gedaagde] vertegenwoordigd werd door een indirect bestuurder en haar gemachtigde.
De kwestie draaide om een beheerdersovereenkomst waarbij [gedaagde] sinds 2015 het beheer van de VvE voerde. De VvE eiste de overdracht van haar administratie, terwijl [gedaagde] haar vordering op de VvE als voorwaarde stelde voor die overdracht. De VvE was bereid zekerheid te stellen door het betwiste bedrag in depot te storten, maar [gedaagde] eiste daarnaast dat de VvE een juridische procedure zou starten indien zij van mening was dat de vordering onterecht was.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank moest beoordelen of er sprake was van een spoedeisend belang en of de eis van de VvE in een reguliere procedure kans van slagen zou hebben. De kantonrechter stelde vast dat de VvE recht had op haar administratie en dat zij een spoedeisend belang had, omdat de administratie nodig was voor het opstellen en corrigeren van jaarrekeningen.
De kantonrechter oordeelde dat de gegrondheid van de vordering van [gedaagde] niet kon worden vastgesteld zonder verder onderzoek, iets wat een kort geding niet kon bieden. Daarom besloot de rechtbank dat [gedaagde] de administratie aan de VvE moest verstrekken, op voorwaarde dat de VvE de zekerheid stelde zoals aangeboden.
De kantonrechter wees de eis van [gedaagde] af dat de VvE verplicht zou zijn een procedure te starten. De rechtbank vond het onbegrijpelijk dat [gedaagde] deze eis stelde, aangezien de VvE niet de partij was die betaling verlangde. Als [gedaagde] haar vordering wilde innen, zou zij zelf een juridische procedure moeten starten.
De rechtbank veroordeelde [gedaagde] tot de overdracht van de administratie onder het stellen van zekerheid door de VvE. Een dwangsom van € 1.000 per dag, met een maximum van € 25.000, zou gelden als [gedaagde] niet aan de veroordeling voldeed. Verder werden de proceskosten aan de zijde van de VvE begroot op € 1.228,47, die door [gedaagde] moesten worden betaald. Het vonnis werd uitvoerbaar bij voorraad verklaard, zodat het direct kon worden uitgevoerd.
De uitspraak van de rechtbank toont het belang van het recht van een VvE om toegang te krijgen tot haar eigen administratie, zelfs wanneer er financiële geschillen met de beheerder zijn. Het stelt ook grenzen aan de voorwaarden die een beheerder kan stellen aan de overdracht van de administratie.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
