De zaak in het kort
De rechtbank Noord-Holland heeft een uitspraak gedaan omtrent een geschil over een te hoge schutting bij een hoekwoning in Texel. De zaak betreft een verzoek van de eigenaren van de woning om een voorlopige voorziening tegen een last onder dwangsom, die door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Texel was opgelegd. De schutting van de verzoekers zou in strijd zijn met artikel 5.1, eerste lid, onder a, van de Omgevingswet en artikel 22.26 van het omgevingsplan. De voorzieningenrechter wees het verzoek om een voorlopige voorziening af, omdat de schutting niet aan de vergunningsvrije eisen voldeed en de belangen van de gemeente zwaarder wogen dan die van de verzoekers.
Het verloop van het proces en de feiten
Op 14 juli 2025 werd door het college van burgemeester en wethouders aan de verzoekers een last onder dwangsom opgelegd om een schutting te verwijderen of te verlagen, omdat deze hoger was dan toegestaan volgens het omgevingsplan van de gemeente Texel. De schutting, die een hoogte van 1,90 meter had en zich op circa 2 meter afstand van de gevel bevond, zou de regelgeving voor de maximale hoogte en plaatsing van erfafscheidingen overschrijden. Indien verzoekers niet aan de last voldeden, zouden zij een dwangsom van € 1000,- per overtreding verbeuren, met een maximum van € 5.000,-.
De overtreding werd geconstateerd na meldingen door buren en toezichthouders die de locatie bezocht hadden. Ondanks een mailwisseling en een voorgenomen besluit van het college om een last onder dwangsom op te leggen, hielden de verzoekers vol dat de schutting niet vergunningplichtig was en deden zij beroep op hun privacy en het beperken van lichtoverlast.
Tijdens de zitting op 1 september 2025 voerden verzoekers aan dat de schutting aan de zijkant van het huis staat, meer dan 1 meter achter de voorkant van het huis begint en niet direct aan openbaar toegankelijk gebied grenst. Dit laatste werd betwist door het college, dat stelde dat de schutting wel degelijk aan openbaar toegankelijk gebied grenst, omdat een strook grond in eigendom van de VvE niet telt als privé eigendom in deze context.
De beslissing van de rechtbank
De voorzieningenrechter oordeelde dat er sprake was van spoedeisend belang vanwege de nabijheid van de begunstigingstermijn en onderzocht of de schutting vergunningplichtig was. De rechter stelde vast dat de woning van verzoekers een hoekwoning betreft met twee gevels die naar de weg zijn gekeerd, waardoor volgens de definities in het bestemmingsplan de woning twee voorgevels en voorgevelrooilijnen heeft. Dit betekende dat de schutting niet voldeed aan de eis om achter de lijn van de voorgevelrooilijn te liggen zoals vereist is voor vergunningsvrij bouwen.
Daarnaast beoordeelde de rechter dat de belangen van verzoekers minder zwaar wogen dan die van de gemeente. De verzoekers konden hun belangen, zoals privacy en het beperken van lichtoverlast, ook op andere manieren waarborgen, bijvoorbeeld door vergunningvrije beplanting op te richten of een schutting op een andere locatie te plaatsen. Het college had bovendien belang bij het handhaven van de regelgeving om precedentwerking te voorkomen en de open uitstraling van de wijk te behouden.
Omdat de rechtbank oordeelde dat het besluit van het college niet zodanig gebrekkig was dat het in bezwaar niet in stand kon blijven, werd het verzoek om een voorlopige voorziening afgewezen. De begunstigingstermijn voor het voldoen aan de last onder dwangsom werd verlengd tot 22 september 2025, zoals tijdens de zitting door het college was toegezegd. De voorzieningenrechter wees bovendien het verzoek om vergoeding van het griffierecht of proceskosten af, aangezien er geen aanleiding was voor een voorlopige voorziening.
De uitspraak van de voorzieningenrechter is voorlopig en bindt de rechtbank niet in een eventuele bodemprocedure. Tegen deze uitspraak stond geen hoger beroep of verzet open.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
