De zaak in het kort
In deze zaak gaat het om een geschil tussen een appartementseigenaar, aangeduid als [appellante], en de vereniging van eigenaars (VvE) van een flatgebouw. De kwestie draait om de uitleg van een bepaling in het splitsingsreglement, waarin staat dat een woning voor particulier woongebruik door de tot gebruik gerechtigden met hun eventuele gezin is bestemd. Het gerechtshof Amsterdam oordeelt dat verhuur aan een woongroep, die uit vier huurders bestaat die geen gezin vormen, in strijd is met de bedoeling van de desbetreffende bepaling. Daarnaast speelt de vraag of de VvE bevoegd is een boete op te leggen bij overtreding van de splitsingsakte of het splitsingsreglement. Het hof beantwoordt deze vraag bevestigend.
Het verloop van het proces en de feiten
[appellante] is in hoger beroep gegaan tegen een vonnis van de rechtbank Amsterdam. Het geschil betreft de verhuur van een appartement aan vier huurders die geen gezin vormen, wat volgens de VvE in strijd is met de splitsingsakte en het splitsingsreglement. In de splitsingsakte staat dat de appartementen bestemd zijn voor bewoning door één gezin. De VvE heeft [appellante] een boete opgelegd omdat hij zijn appartement aan een woongroep heeft verhuurd.
Bij de rechtbank heeft [appellante] gevorderd te verklaren dat de verhuur aan een woongroep geen strijd oplevert met de splitsingsakte en het splitsingsreglement. Ook wilde hij dat het boetebesluit van de VvE nietig werd verklaard. De rechtbank oordeelde dat de appartementen alleen door een gezin mogen worden bewoond. De opgelegde boete werd echter nietig verklaard omdat de rechtszekerheid zich ertegen verzet dat zonder uitdrukkelijke grondslag een boete kan worden opgelegd.
In het hoger beroep heeft [appellante] vier grieven aangevoerd, met als kern dat de woningen ook door woongroepen bewoond zouden mogen worden. De VvE stelde dat de uitleg van de rechtbank juist was en dat de boete wel degelijk opgelegd kon worden.
De beslissing van de rechtbank
Het gerechtshof Amsterdam heeft de bezwaren van [appellante] tegen de uitleg van de splitsingsstukken verworpen. Het hof oordeelde dat de splitsingsakte duidelijk stelt dat de appartementen bestemd zijn voor bewoning door één gezin en dat verhuur aan een woongroep niet is toegestaan. Het hof benadrukte dat de bedoeling van de splitsing naar objectieve maatstaven moet worden afgeleid uit de akte zelf.
Verder heeft het hof het oordeel van de rechtbank over de boete herzien. Het hof stelde dat de VvE wel degelijk bevoegd is om een boete op te leggen bij overtreding van de splitsingsakte of het splitsingsreglement, omdat de zinsnede ‘in afwijking van het daaromtrent bepaalde’ in artikel 27 lid 2 van het splitsingsreglement alleen ziet op de hoogte van de boete, niet op de bevoegdheid deze op te leggen.
Het hof heeft dan ook de door de rechtbank nietig verklaarde boete alsnog toegewezen en [appellante] veroordeeld tot betaling van de boete van € 1.000,00 aan de VvE. Verder heeft het hof de proceskosten in conventie aan de zijde van de VvE toegewezen en de proceskosten in hoger beroep voor [appellante] gelaten. De vordering van de VvE tot betaling van een dwangsom achtte het hof niet noodzakelijk, gezien de toezeggingen van [appellante] zich aan de regels te houden.
Met deze uitspraak is het voor [appellante] duidelijk dat het appartement uitsluitend aan gezinnen verhuurd mag worden en dat de VvE gerechtigd is een boete op te leggen bij overtreding van deze regel. De uitspraak bevestigt de bevoegdheid van de VvE om handhavend op te treden tegen verhuur die in strijd is met de splitsingsakte.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
