De zaak in het kort
In deze zaak gaat het om een conflict tussen een eigenaar van een appartementsrecht, aangeduid als klager, en een notaris. Klager wil in aanmerking komen voor een tweede parkeerplaats bij zijn woning, verwijzend naar de erfpachtvoorwaarden die volgens hem dit recht zouden geven. Er is echter een discrepantie tussen deze erfpachtvoorwaarden en de omgevingsvergunning. De notaris heeft in deze kwestie het bestuur van de Vereniging van Eigenaren (VvE) geadviseerd, wat leidde tot een klacht van de klager omdat hij het niet eens was met het advies van de notaris. In 2024 oordeelde het hof dat deze klacht ongegrond was. Klager heeft nu een tweede klacht ingediend, maar het hof oordeelt dat deze klacht niet-ontvankelijk is vanwege het ‘ne bis in idem’-beginsel, dat voorkomt dat dezelfde zaak herhaaldelijk wordt behandeld.
Het verloop van het proces en de feiten
Klager heeft op 4 maart 2025 een beroepschrift ingediend tegen een beslissing van de kamer voor het notariaat in het ressort Den Haag. Deze kamer had eerder een klacht van klager tegen de notaris behandeld en ongegrond verklaard. De notaris diende een verweerschrift in op 26 mei 2025. Klager probeerde later nog een aanvullende toelichting in te dienen, maar deze werd door het hof buiten beschouwing gelaten. De zaak kwam op 2 oktober 2025 voor een openbare zitting bij het hof, waarbij zowel klager als de notaris aanwezig waren.
De feiten in deze zaak zijn als volgt: klager, eigenaar van een appartement, heeft een conflict met het bestuur van de VvE over het recht op een tweede parkeerplaats. Klager beroept zich op de erfpachtvoorwaarden vermeld in de akte van uitgifte, die recht op een tweede parkeerplaats zouden geven voor appartementen groter dan 160 vierkante meter. De VvE betwist dit, verwijzend naar de voorwaarden in de omgevingsvergunning, die afwijken van de erfpachtvoorwaarden. Het bestuur van de VvE wilde de discrepantie rechtzetten door de akte van uitgifte te wijzigen en heeft de notaris, die als projectnotaris betrokken was bij de splitsing en levering van het appartementencomplex, om advies gevraagd.
Klager heeft de notaris in 2022 benaderd voor een uitleg over zijn rechten. De notaris adviseerde dat de akte van uitgifte gewijzigd kon worden met een gewone meerderheid van stemmen van de VvE. Klager betwistte dit advies en diende een klacht in, die in 2023 door de kamer ongegrond werd verklaard en ook in hoger beroep door het hof in 2024 werd bevestigd. Klager diende later een tweede klacht in, die in deze zaak centraal staat.
De beslissing van de rechtbank
Het hof oordeelde dat de tweede klacht van klager niet-ontvankelijk is vanwege het ‘ne bis in idem’-beginsel. Dit beginsel, dat ook in het notariële tuchtrecht geldt, voorkomt dat dezelfde zaak herhaaldelijk wordt behandeld. De vraag naar de vermeende onzorgvuldigheid van het advies van de notaris was al beoordeeld in een eerdere zaak in 2024. Omdat de tweede klacht van klager in wezen dezelfde kwestie betrof, is het niet als een nieuwe klacht beschouwd, maar als een herhaling van de eerdere klacht. Het hof vernietigde de eerdere beslissing van de kamer en verklaarde de klacht niet-ontvankelijk.
Het hof benadrukte dat in het tuchtrecht klachten over hetzelfde feit na een eerdere beoordeling niet opnieuw kunnen worden behandeld. De klacht van klager, hoewel anders geformuleerd, hing nauw samen met de eerdere klacht en werd daarom niet in behandeling genomen. Het hof besloot de beslissing van de kamer volledig te vernietigen en de klacht niet-ontvankelijk te verklaren.
Deze beslissing werd gegeven door mrs. J.H. Lieber, O.J. van Leeuwen en T.W. van Grafhorst en openbaar uitgesproken op 4 november 2025.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
