De zaak in het kort
In deze zaak behandelt het Gerechtshof Amsterdam een hoger beroep over de vaststelling van de WOZ-waarde van een woning in de gemeente [Z]. De heffingsambtenaar heeft de waarde vastgesteld op €327.000 voor het jaar 2022. De eigenaar van de woning, aangeduid als belanghebbende, is het niet eens met deze vaststelling en heeft hiertegen bezwaar gemaakt. Na een ongegrond verklaard bezwaar en beroep, is de zaak nu in hoger beroep terechtgekomen. De belangrijkste vraag is of de waarde te hoog is vastgesteld en of de belanghebbende op basis van informatie in het WOZ-waardeloket mag vertrouwen op een lagere waarde.
Het verloop van het proces en de feiten
De heffingsambtenaar heeft de waarde van de woning bepaald op basis van een taxatierapport dat rekening houdt met de staat van de woning en recente verkoopcijfers van vergelijkbare woningen in de omgeving. De woning zelf is een bovenwoning met een oppervlakte van ongeveer 48 m². De referentieobjecten die de heffingsambtenaar heeft gebruikt, bevinden zich in dezelfde buurt en zijn qua type, bouwjaar, ligging en oppervlakte vergelijkbaar met de woning van de belanghebbende.
Tijdens de zitting heeft de belanghebbende enkele grieven ingetrokken, waaronder die over onvoldoende gegevensverstrekking door de heffingsambtenaar. De belanghebbende heeft echter volgehouden dat de verschillen in kwaliteit en onderhoud tussen de woning en de referentieobjecten onvoldoende zijn meegenomen in de waardebepaling. Verder heeft hij aangevoerd dat de heffingsambtenaar de uitspraak op bezwaar onvoldoende heeft gemotiveerd.
De rechtbank heeft eerder geoordeeld dat de waarde die moet worden vastgesteld de prijs is die de meest biedende koper zou betalen als de woning op de meest geschikte wijze te koop is aangeboden. De heffingsambtenaar moet volgens de rechtbank aannemelijk maken dat de waarde niet te hoog is vastgesteld. De rechtbank achtte de door de heffingsambtenaar geselecteerde vergelijkingsobjecten voldoende vergelijkbaar en vond dat er voldoende rekening was gehouden met de staat van de woning.
De beslissing van de rechtbank
Het Gerechtshof Amsterdam heeft de zaak in hoger beroep beoordeeld. Het hof volgt de rechtbank in haar oordeel dat de heffingsambtenaar aannemelijk heeft gemaakt dat de WOZ-waarde van de woning niet te hoog is vastgesteld. Het hof overweegt dat de WOZ-waarde de waarde van de woning in haar geheel betreft en dat de waarde jaarlijks opnieuw moet worden getaxeerd aan de hand van feiten en omstandigheden per waardepeildatum. De heffingsambtenaar heeft rekening gehouden met de staat van de woning door het onderhoud als ‘matig’ te kwalificeren, en hierdoor een lagere waarde toegekend dan de gemiddelde waarde van de referentieobjecten.
Belanghebbendes beroep op het vertrouwensbeginsel, gebaseerd op een lagere waarde vermeld in het WOZ-waardeloket, wordt afgewezen. Het hof stelt dat aan een uitlating van een ander orgaan dan de heffingsambtenaar geen vertrouwen kan worden ontleend dat de WOZ-waarde is verlaagd. Het hof besluit dat het hoger beroep van de belanghebbende geen doel treft en bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
Er zijn geen gronden voor een proceskostenveroordeling of vergoeding van het griffierecht. Tegen de uitspraak van het hof kunnen beide partijen binnen zes weken beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Het hof ziet geen aanleiding om de verklaringen van de heffingsambtenaar in twijfel te trekken en acht de inzage in het dossier voldoende afgestemd met de gemachtigde van de belanghebbende. De uitspraak is openbaar gedaan en partijen hebben de mogelijkheid om beroep in cassatie in te stellen.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
