De zaak in het kort
De zaak betreft een geschil binnen een Vereniging van Eigenaars (VvE) over de goedkeuring van de begroting voor het jaar 2023. Een lid van de VvE, hierna aangeduid als [appellante], heeft bezwaar gemaakt tegen een aantal besluiten van de VvE, waaronder de goedkeuring van de begroting. Zij heeft de rechtbank verzocht om deze besluiten nietig te verklaren of te vernietigen. De kantonrechter heeft enkele besluiten vernietigd, maar het verzoek met betrekking tot de begroting afgewezen. In hoger beroep werd het verzoek van [appellante] om vernietiging of nietigverklaring van het besluit tot goedkeuring van de begroting opnieuw afgewezen.
Het verloop van het proces en de feiten
[Appellante] is sinds 2015 lid van de VvE en heeft bezwaar gemaakt tegen meerdere besluiten van de VvE, waaronder de goedkeuring van de jaarrekening over 2022, het verlenen van décharge aan het bestuur voor het financiële beleid in 2022, het uitbesteden van de kascontrole voor 2023, de goedkeuring van de begroting voor 2023, en het behoud van een invalideparkeerplaats. De kantonrechter heeft enkele van deze besluiten vernietigd en andere verzoeken afgewezen. In hoger beroep heeft [appellante] haar bezwaren voornamelijk gericht op het besluit tot goedkeuring van de begroting voor 2023, waarbij zij vijf grieven formuleerde.
De feiten in deze zaak omvatten de geschiedenis van het appartementsgebouw, de oprichting van de VvE, en de regels die zijn vastgelegd in de splitsingsakte en het Modelreglement van 1973 (MR 1973). [Appellante] is eigenares van een appartementsrecht dat haar het exclusieve gebruik van een appartement geeft. De splitsingsakte bepaalt de verdeling van kosten en schulden onder de eigenaars, en de VvE is verantwoordelijk voor het opstellen van de jaarlijkse begroting en exploitatierekening.
De begroting voor 2023 werd goedgekeurd tijdens een algemene ledenvergadering, waarbij werd besloten om de toevoeging aan het reservefonds aanzienlijk te verhogen en de stookkosten te verhogen vanwege stijgende gasprijzen. [Appellante] betwistte de geldigheid van deze besluiten, omdat zij van mening was dat de reserveringen voor groot onderhoud niet aan de wettelijke vereisten voldeden en dat de begroting niet correct was opgesteld.
De beslissing van de rechtbank.
Het gerechtshof oordeelde dat het besluit tot goedkeuring van de begroting voor 2023 niet nietig was en ook niet vernietigbaar. Het hof wees de argumenten van [appellante] af. Het hof stelde dat een besluit van de algemene ledenvergadering van een VvE nietig is als het in strijd met de wet, statuten of splitsingsakte is genomen, maar dat was hier niet het geval. Het hof concludeerde dat de VvE binnen de wettelijke kaders had gehandeld door een reservefonds in stand te houden en een jaarlijkse reservering vast te stellen.
Het hof ging ook in op de vraag of het besluit vernietigbaar was vanwege strijd met de redelijkheid en billijkheid. Het hof concludeerde dat de VvE in redelijkheid tot het besluit had kunnen komen, gezien de extra dotaties aan het reservefonds die in voorgaande jaren waren vastgesteld en de geplande verhoging van de reservering vanaf 2024.
Ten aanzien van de stookkosten oordeelde het hof dat het niet onredelijk was om het voorschot voor de stookkosten naar breukdeel vast te stellen, gezien de onbekende hoeveelheid afgenomen warmte op het moment van begrotingsvaststelling. Het hof vond verder dat de verhoging van de stookkosten redelijk was onderbouwd.
Het hoger beroep van [appellante] slaagde niet, en zij werd veroordeeld tot betaling van de proceskosten van de VvE. De proceskostenveroordeling is uitvoerbaar bij voorraad verklaard, wat betekent dat deze onmiddellijk kan worden uitgevoerd ongeacht een eventueel cassatieberoep bij de Hoge Raad. Het hof bekrachtigde de beschikking van de kantonrechter voor zover die in hoger beroep was aangevochten.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
