De zaak in het kort
In deze zaak stond [appellant], die een onderhoudsbedrijf runt, tegenover de Gemeente Rotterdam. [appellant] stelde dat hij hinder ondervond van diverse werkzaamheden en veranderingen in de omgeving van zijn perceel en hield de gemeente verantwoordelijk voor deze overlast. Hij had verschillende vorderingen ingediend tegen de gemeente, waaronder verklaringen voor recht en schadevergoeding. De rechtbank wees bijna al deze vorderingen af, waarop [appellant] in hoger beroep ging bij het gerechtshof Den Haag. Het hof gaf in zijn arrest [appellant] opnieuw ongelijk.
Het verloop van het proces en de feiten
[appellant] is eigenaar van een perceel in Rotterdam, waar hij een timmermanswerkplaats exploiteert. Het perceel is omsloten door straten en huizenblokken. In de loop der jaren heeft de gemeente hekken geplaatst rond het perceel, zogenaamd ter bevordering van de veiligheid. [appellant] ervaart hinder van deze hekken en andere werkzaamheden in de buurt. Hij stapte naar de rechter omdat hij de gemeente aansprakelijk achtte voor deze overlast.
De procedure begon bij de rechtbank Rotterdam, waar [appellant] verschillende vorderingen tegen de gemeente instelde. Deze vorderingen betroffen onder andere overlast door plaatsing van hekken, bomenkap, rioleringswerkzaamheden, renovaties door aannemers en veranderde verkeerssituaties. De rechtbank wees het merendeel van deze vorderingen af. [appellant] ging in hoger beroep, waarbij hij zijn vorderingen aanpaste en opnieuw formuleerde.
Het gerechtshof Den Haag behandelde de zaak en bekeek de vorderingen van [appellant] opnieuw. De zitting vond plaats via een videoverbinding vanwege quarantainemaatregelen. Zowel de advocaat van [appellant] als die van de gemeente lichtten hun standpunten toe.
De beslissing van de rechtbank
Het hof kwam tot de conclusie dat de gemeente niet aansprakelijk was voor de door [appellant] ervaren hinder. Het hof oordeelde dat veel van de maatregelen en werkzaamheden van de gemeente binnen het kader van rechtmatige uitoefening van haar overheidstaken vielen. De hinder die [appellant] ervoer, werd beschouwd als behorend tot het normale ondernemersrisico.
De vorderingen van [appellant] werden op meerdere gronden afgewezen:
1. **Hekwerken**: Het hof oordeelde dat de plaatsing van de hekken, hoewel wellicht niet perfect uitgevoerd, niet onrechtmatig was jegens [appellant]. Er was geen bewijs van een directe oorzaak tussen de sleutels voor de hekken en de ervaren schade.
2. **Riolerings- en bestratingswerkzaamheden**: Deze werden beschouwd als noodzakelijk voor het algemeen belang. Het hof vond dat de gevolgen binnen het normale ondernemersrisico vielen en dat er geen onrechtmatige daad van de gemeente was.
3. **Renovatiewerkzaamheden door aannemers**: Het hof stelde dat de gemeente geen opdracht had gegeven aan de aannemers en dat eventuele hinder van deze werkzaamheden niet aan de gemeente kon worden toegerekend.
4. **Verkeersmaatregelen**: Het treffen van verkeersmaatregelen werd gezien als een normale maatschappelijke ontwikkeling, waarbij de belangen van meerdere partijen tegen elkaar moesten worden afgewogen. Het hof vond geen aanwijzingen dat de gemeente hier onzorgvuldig had gehandeld.
5. **Erfdienstbaarheden en gebruik van het perceel**: Het hof concludeerde dat de rechten van [naam 1] en de gebruiksrechten van omwonenden correct waren toegepast en dat er geen onrechtmatige inbreuk op het eigendomsrecht van [appellant] was.
Het hof bekrachtigde het vonnis van de rechtbank Rotterdam en wees het hoger beroep van [appellant] af. [appellant] werd veroordeeld in de proceskosten van het hoger beroep. De gemeente werd niet aansprakelijk gehouden voor de door [appellant] genoemde schade en overlast.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
