De zaak in het kort
In deze juridische kwestie staat de vaststelling van de WOZ-waarde van een woning in het centrum. Belanghebbende, de eigenaar van de woning, betwistte de door de heffingsambtenaar vastgestelde waarde van € 227.000 en eiste een lagere waardering van € 207.000. Daarnaast was er een geschil over de vergoeding van immateriële schade vanwege de overschrijding van de redelijke termijn voor de behandeling van het bezwaar. Het gerechtshof Den Haag oordeelde dat de WOZ-waarde correct was vastgesteld, maar verhoogde de vergoeding voor immateriële schade van € 50 naar € 500.
Het verloop van het proces en de feiten
De heffingsambtenaar van de Regionale Belasting Groep stelde de waarde van de woning vast op basis van de Wet waardering onroerende zaken (WOZ) op € 227.000 voor het kalenderjaar 2022. De woning, een portiekflat uit 1961, werd vergeleken met drie soortgelijke woningen in dezelfde wijk. De belanghebbende maakte bezwaar tegen deze vaststelling, maar dat bezwaar werd ongegrond verklaard. Vervolgens ging de belanghebbende in beroep bij de Rechtbank Rotterdam, waar het beroep eveneens ongegrond werd verklaard.
In de rechtbank betoogde de belanghebbende dat de WOZ-waarde te hoog was vastgesteld, mede vanwege overlast van nabijgelegen winkelgelegenheden, achterstallig onderhoud, en gedateerde voorzieningen zoals de badkamer en keuken. Daarnaast werd gesteld dat de oppervlakte van de woning foutief was berekend, aangezien het balkon ten onrechte als woonruimte was meegerekend. De rechtbank oordeelde echter dat de heffingsambtenaar voldoende aannemelijk had gemaakt dat de vastgestelde waarde correct was, mede dankzij een gedetailleerd taxatierapport.
De belanghebbende voerde ook aan dat de heffingsambtenaar zijn motiveringsplicht had geschonden, maar de rechtbank oordeelde dat de bezwaargronden voldoende waren behandeld in de uitspraak op bezwaar.
Wat betreft de redelijke termijn voor de behandeling van het bezwaar, constateerde de rechtbank een overschrijding van drie maanden. De rechtbank kende een vergoeding voor immateriële schade toe van € 50, wat volgens de belanghebbende te laag was.
De beslissing van de rechtbank.
In hoger beroep oordeelde het gerechtshof Den Haag dat de vastgestelde WOZ-waarde niet te hoog was. De heffingsambtenaar had zijn bewijslast voldaan door middel van een systematische vergelijking met vergelijkbare woningen en het gebruik van een gedetailleerd taxatierapport. De aangevoerde argumenten van de belanghebbende over de ligging en oppervlakte van de woning, evenals de verkoopprijzen van andere appartementen, werden verworpen. Het hof bevestigde dat de vergelijkingsobjecten voldoende vergelijkbaar waren en dat eventuele verschillen al waren verdisconteerd in de berekeningen.
Wat de immateriële schadevergoeding betrof, oordeelde het hof dat de vergoeding door de rechtbank van € 50 niet in lijn was met de jurisprudentie, die een tarief van € 500 voorschrijft voor een overschrijding van de redelijke termijn van minder dan zes maanden. Daarom verhoogde het hof de vergoeding naar € 500.
Het hof veroordeelde de heffingsambtenaar tot betaling van de verhoogde immateriële schadevergoeding en tot vergoeding van de in hoger beroep gemaakte proceskosten en het griffierecht. De proceskostenvergoeding werd vastgesteld op € 181,40, waarbij het hof rekening hield met de Wet herwaardering proceskostenvergoedingen WOZ en bpm (WHpkv) die beperkingen stelt aan de proceskostenvergoedingen in procedures over de WOZ.
De beslissing van het hof werd op 12 juni 2025 openbaar uitgesproken en gepubliceerd. Beide partijen kunnen binnen zes weken na de uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
