De zaak in het kort
In deze zaak heeft de Hoge Raad der Nederlanden een beslissing genomen op een cassatieberoep dat was ingesteld door [eiseres] tegen een arrest van het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch. De zaak betreft een civielrechtelijke kwestie tussen [eiseres] en de Vereniging van Eigenaren (VvE), waarbij de VvE niet in het geding is verschenen. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de klachten van [eiseres] tegen het arrest van het hof niet kunnen leiden tot vernietiging van dat arrest, en heeft het beroep verworpen zonder nadere motivering. Dit is in overeenstemming met artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie, wat inhoudt dat de Hoge Raad geen nadere uitleg hoeft te geven als de beantwoording van de vragen in cassatie niet van belang is voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht.
Het verloop van het proces en de feiten
De juridische strijd tussen [eiseres] en de VvE heeft zich over meerdere jaren en rechtsinstanties afgespeeld. Het begon bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant, waar de zaak onder nummer 8773715 CV EXPL 20-3347 werd behandeld. De rechtbank heeft in drie verschillende vonnissen, op 2 december 2020, 15 december 2021, en 6 juli 2022, uitspraak gedaan over de geschillen tussen beide partijen.
Na deze uitspraken heeft [eiseres] de zaak voorgelegd aan het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch. Het hof heeft op 9 juli 2024 een arrest gewezen in de zaak 200.325.962/01. In deze uitspraak heeft het hof de eerdere beslissingen van de rechtbank beoordeeld en een eigen oordeel gevormd over de aangevoerde geschillen en juridische argumenten. De inhoud van het geschil zelf en de precieze juridische kwesties die aan de orde waren, worden niet expliciet benoemd in de samenvatting, maar het betreft een civielrechtelijke zaak onder het burgerlijk procesrecht.
Niet tevreden met de beslissing van het hof heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld bij de Hoge Raad. De VvE heeft in deze fase van het proces niet deelgenomen aan de gedingvoering, waardoor er verstek is verleend tegen de VvE. Het cassatieberoep werd behandeld en de Advocaat-Generaal F. Ibili heeft een conclusie geschreven waarin hij adviseerde tot verwerping van het cassatieberoep. De advocaat van [eiseres] heeft vervolgens schriftelijk op deze conclusie gereageerd.
De beslissing van de rechtbank
De Hoge Raad heeft de klachten van [eiseres] tegen het arrest van het hof beoordeeld, maar heeft geconcludeerd dat deze niet voldoende zijn om het arrest te vernietigen. De Hoge Raad heeft ervoor gekozen om geen uitgebreide motivering te geven voor deze beslissing. Dit is mogelijk dankzij artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie. Dit artikel stelt dat de Hoge Raad geen uitgebreide motivering hoeft te geven als de beantwoording van de vragen in cassatie niet noodzakelijk is voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht.
De beslissing van de Hoge Raad luidt als volgt:
– Het cassatieberoep van [eiseres] wordt verworpen.
– [eiseres] wordt veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie, welke aan de zijde van de VvE zijn begroot op nihil.
De uitspraak is gedaan door een panel van rechters van de civiele kamer van de Hoge Raad, onder voorzitterschap van vicepresident M.V. Polak, met raadsheren T.H. Tanja-van den Broek en K. Teuben. De uitspraak werd in het openbaar uitgesproken door raadsheer A.E.B. ter Heide op 18 juli 2025.
Deze zaak illustreert het proces van cassatie in het civiele recht en de rol van de Hoge Raad in het bewaken van de eenheid en ontwikkeling van het recht in Nederland. De uitspraak is gepseudonimiseerd en gepubliceerd op rechtspraak.nl, conform de richtlijnen voor privacy en gegevensbescherming.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
