De zaak in het kort
De vereniging van eigenaren (VvE) van de Rainbow Tower Building op Sint Maarten heeft een juridische procedure aangespannen tegen de stichting particulier fonds (PFF), eigenaar van een appartement in het gebouw, wegens achterstallige kwartaalbijdragen en eenmalige bijdragen. De VvE eist dat de PFF een bedrag van $27.564,49 betaalt, naast toekomstige bijdragen en speciale assessments. De PFF verweert zich door te stellen dat er geen juridische grondslag is voor de eisen over de periode dat de VvE niet actief was, en betwist de rechtsgeldigheid van de besluiten die de bijdragen vaststellen.
Het verloop van het proces en de feiten
Het proces begon met een verzoekschrift van de VvE, ingediend op 12 april 2024. Tijdens de procedure zijn verschillende documenten uitgewisseld, waaronder conclusies van antwoord, aktes van eiswijziging en verzoeken tot schorsing. De mondelinge behandeling vond plaats op 14 januari 2025, waar beide partijen hun standpunten verdedigden.
De kern van het geschil betreft de vraag of de PFF bijdragen moet betalen voor de periode van 2012 tot en met 2019, toen de VvE niet actief was. Gedurende deze periode hebben andere verenigingen, opgericht door bezorgde eigenaren, zoals de Rainbow Beach Club Transition Association (RBCTA), zelf onderhoud gepleegd. De PFF betwist de verschuldigdheid van deze bijdragen, aangezien er geen formele opdracht vanuit de VvE was en er geen statutaire basis voor deze vorderingen is.
Vanaf 2020 is de VvE weer actief geworden, en de vraag rees of vorige kosten alsnog verrekend moeten worden. De VvE claimt dat de PFF nog $16.300,- moet betalen voor onderhoudskosten van de RBCTA. Daarnaast eist de VvE betalingen voor speciale assessments voor renovaties en een generator, die naar haar zeggen in de statuten zijn vastgelegd.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank oordeelt dat de PFF niet verplicht is om bijdragen te betalen voor de periode van 2012 tot en met 2019, omdat de VvE niet actief was en er geen rechtsgeldige basis is voor de vordering. De claim van $16.300,- wordt daarmee afgewezen. De PFF is echter wel verplicht om $11.264,49 te betalen voor achterstallige bijdragen vanaf 2020, evenals een bedrag van $2.800,- voor een generator.
De rechtbank gaat verder in op de speciale assessments die de VvE heeft opgelegd. De PFF betwist de rechtsgeldigheid van deze besluiten, maar de rechtbank oordeelt dat de PFF onvoldoende onderbouwing heeft gegeven voor haar verweer. Daarom wordt de PFF veroordeeld om de resterende bedragen voor de renovatie en de generator te betalen.
Wat betreft de kwartaalbijdragen voor 2023, stelt de rechtbank vast dat de PFF deze deels niet heeft betaald en daarom alsnog $2.152,- moet voldoen, inclusief rente. De rente is vastgesteld op 1,5% per maand, vanaf het moment dat de PFF in verzuim raakte.
De rechtbank wijst de eis van de VvE om de PFF te veroordelen tot het betalen van toekomstige kwartaalbijdragen af, omdat de PFF sinds het indienen van het verzoekschrift haar bijdragen stipt heeft betaald. Ook de eis voor eventuele toekomstige speciale assessments wordt afgewezen.
Tot slot worden de proceskosten gecompenseerd, behalve de beslagkosten, die voor rekening van de PFF komen. De rechtbank stelt de beslagkosten vast op Cg 3.200,- en veroordeelt de PFF tot betaling hiervan, inclusief rente vanaf veertien dagen na aanschrijving door de VvE.
In conclusie, de rechtbank geeft een gemengd oordeel, waarbij beide partijen deels in het gelijk worden gesteld. De PFF is niet aansprakelijk voor de pre-2020 bijdragen, maar moet wel voldoen aan de geldende verplichtingen vanaf 2020, inclusief de speciale assessments, de achterstallige kwartaalbijdragen en de daaraan gekoppelde rente en kosten.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
