De zaak in het kort
De rechtbank Amsterdam heeft een tussenuitspraak gedaan over een geschil met betrekking tot de verlening van een omgevingsvergunning voor het veranderen en uitbreiden van een bovenwoning in Amsterdam. De vergunning was verleend voor het vergroten van de vierde etage, het realiseren van een dakterras en het aanbrengen van balkons, wat zou leiden tot de creatie van drie woningen. Eisers, die op de begane grond en eerste verdieping wonen, betwistten de vergunning vanwege strijdigheid met het bestemmingsplan dat geen toename van het aantal woningen toestaat. De rechtbank stelde vast dat er een gebrek aan het besluit kleeft en gaf de gemeente Amsterdam de gelegenheid om dit te herstellen.
Het verloop van het proces en de feiten
Op 12 juni 2019 verleende het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een omgevingsvergunning voor het uitbreiden van een bovenwoning gelegen aan [adres 1]. Eisers maakten bezwaar tegen dit besluit, dat door het college op 28 november 2019 werd afgewezen. Hierop stelden eisers beroep in bij de rechtbank. Tijdens de zitting op 16 februari 2021 kwamen de partijen, waaronder de vergunninghouder, bijeen om hun standpunten toe te lichten.
De vergunning was verleend op basis van artikel 2.12 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo), waarmee het mogelijk is om binnenplans af te wijken van het bestemmingsplan. Het geschil draaide om de vraag of het bouwplan in strijd was met de voorschriften van het bestemmingsplan dat voorschrijft dat een verbouwing van een bijzondere bouwlaag niet mag leiden tot een toename van het aantal woningen.
Eisers betoogden dat de vierde verdieping geen bijzondere bouwlaag is en dat de verbouwing zou leiden tot een extra woning, hetgeen strijdig is met het bestemmingsplan. De gemeente Amsterdam was van mening dat de bouwlaag bijzonder was en verwees naar de jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State om te rechtvaardigen dat het bestemmingsplan geen limiet stelt aan het aantal woningen, waardoor hun besluit legitiem zou zijn.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank oordeelde dat de vierde bouwlaag inderdaad een bijzondere bouwlaag is, maar dat de jurisprudentie waar de gemeente naar verwees niet van toepassing was in deze situatie. De rechtbank benadrukte dat het bestemmingsplan zelf gedefinieerd moet worden en dat de aanvraag leidde tot een toename van het aantal woningen, hetgeen in strijd is met een voorwaarde voor het gebruikmaken van de vrijstelling. Het college had de vergunning niet mogen verlenen zonder een juiste afweging te maken op basis van de kruimelgevallenregeling, die sinds de aanvraag was gewijzigd.
Eisers brachten verder naar voren dat het bouwplan in strijd was met verschillende beleidsregels, waaronder die met betrekking tot de bouw van dakterrassen en dakopbouwen. De rechtbank concludeerde dat als de gemeente het eerdergenoemde gebrek herstelde, het dakterras op legaal aanwezige bebouwing zou worden gerealiseerd. Wat betreft de dakopbouw stelde de rechtbank dat de aanvraag voldeed aan de maximale bouwhoogte zoals voorgeschreven.
Daarnaast betwisten eisers dat het bouwplan gevolgen zou hebben voor hun lichtinval en privacy. De rechtbank vond de gevolgen voor de lichtinval niet onevenredig en stelde dat enige mate van privacyverlies en geluidsoverlast in een stedelijke omgeving acceptabel is.
Eisers wezen ook op privaatrechtelijke belemmeringen, zoals de benodigde toestemming van de Vereniging van Eigenaren (VvE), die niet was gegeven. De rechtbank vond dat deze belemmeringen niet evident waren, omdat er wettelijke mogelijkheden bestaan om vervangende machtiging te verkrijgen via de kantonrechter.
De rechtbank besloot dat de gemeente Amsterdam in de gelegenheid wordt gesteld om binnen acht weken het geconstateerde gebrek te herstellen en moet binnen twee weken laten weten of zij van deze mogelijkheid gebruikmaakt. Het bestreden besluit en het primaire besluit zijn geschorst tot de uitspraak op het beroep. Tot die tijd worden verdere beslissingen aangehouden.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
