De zaak in het kort
In deze zaak, behandeld door de rechtbank Amsterdam, staat een geschil centraal tussen Kikker Energie B.V., gevestigd te Bodegraven, en een gedaagde die vakantiewoningen verhuurt. Het geschil draait om de vraag of er een energiecontract met een vast of een variabel tarief is overeengekomen. Kikker Energie vordert een aanzienlijke betaling van de gedaagde voor openstaande energiefacturen. De gedaagde betwist de hoogte van de vordering en stelt dat er sprake was van een vast tarief, in tegenstelling tot de beweringen van Kikker Energie dat het om een variabel tarief ging.
Het verloop van het proces en de feiten
De procedure begon met een dagvaarding door Kikker Energie op 23 januari 2025. De mondelinge behandeling vond plaats op 11 juni 2025, waarbij beide partijen hun standpunten verder toelichtten. De gedaagde, samen met zijn echtgenote eigenaar van meerdere vakantiewoningen, had een energiecontract afgesloten via de Vereniging van Eigenaren (VvE) van een vakantiepark. Deze VvE had een collectieve energieovereenkomst afgesloten met Kikker Energie, waarbij de gedaagde toegang kreeg tot de diensten van Kikker Energie vanaf 2 augustus 2021.
De gedaagde kon in de app van Kikker Energie zijn verbruik zien, maar details over tarieven of de overeenkomst waren aanvankelijk niet inzichtelijk. Na contact met Kikker Energie kon hij op 6 augustus 2021 een bevestigingsbrief downloaden waarin een vast leveringstarief werd genoemd. Later, in 2022, ontving de gedaagde berichten van Kikker Energie waarin werd vermeld dat de tarieven maandelijks wijzigden en dat het termijnbedrag werd verhoogd. Dit leidde tot verwarring en een geschil over de aard van het contract.
De situatie escaleerde toen Kikker Energie een aanmaning stuurde voor een openstaande factuur van € 3.328,66, die de gedaagde storneerde wegens onduidelijkheden over de herkomst van het bedrag. De gedaagde vroeg om uitleg en betwistte het variabele karakter van het contract. Ondanks zijn pogingen om het erkende verschuldigde bedrag van € 2.613,67 te betalen, ontstond er een impasse omdat Kikker Energie geen betaling accepteerde zonder de volledige vordering, inclusief bijkomende kosten.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank moest vaststellen of het contract een vast of variabel tarief betrof. De kantonrechter concludeerde dat de gedaagde voldoende had betwist dat er sprake was van een variabel contract, aangezien de bevestigingsbrief uit de Kikker Energie app een vast tarief leek te impliceren. Bovendien was er geen duidelijke aanwijzing dat de gedaagde had moeten begrijpen dat de informatie in de bevestigingsbrief incorrect was.
Kikker Energie kreeg de opdracht om bewijs te leveren dat er een variabel tarief was overeengekomen. De zaak werd daarvoor verwezen naar een verdere rolzitting. De kantonrechter stelde dat Kikker Energie de gelegenheid moet krijgen om bewijs aan te leveren, hetzij door het overleggen van documenten, hetzij door het horen van getuigen. De zaak is daarmee nog niet definitief beslecht, en verdere beslissingen zijn aangehouden totdat het bewijs is geleverd.
De beslissing geeft aan dat het belang van duidelijke communicatie en documentatie bij het afsluiten van contracten essentieel is, vooral in een context waarin tarieven variabel kunnen zijn. Het biedt ook inzicht in het proces van bewijslevering in civiele geschillen en de rol van de rechter in het faciliteren van een eerlijke en grondige beoordeling van de feiten.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
