De zaak in het kort
De rechtbank Rotterdam behandelde een geschil tussen [persoon A], een bewoner in Sliedrecht, en de Vereniging van Eigenaren (VvE) van een naastgelegen appartementencomplex. Het conflict draaide om een stenen muur die al veertig jaar tussen de percelen staat, welke volgens [persoon A] niet op de erfgrens staat. De VvE had delen van een gebouw op de grond van [persoon A] gebouwd en claimde dat zij door verkrijgende verjaring inmiddels eigenaar van de betwiste grond was geworden. [persoon A] wilde dat de overbouw verwijderd werd, terwijl de VvE in een tegenvordering vroeg om een rechterlijke verklaring die hun eigendom door verjaring bevestigde.
Het verloop van het proces en de feiten
Het appartementengebouw van de VvE werd tussen 2019 en 2020 naast het perceel van [persoon A] gebouwd. Er is al decennia een stenen muur die de VvE als erfgrens beschouwt, maar [persoon A] betwistte dit, wat werd bevestigd door een kadastrale meting. [persoon A] eiste dat de VvE de overbouw zou verwijderen, omdat deze deels op zijn grond was gebouwd. De VvE voerde aan dat zij inmiddels door verjaring eigenaar was geworden van de strook grond en diende een tegenvordering in om dit bevestigd te krijgen.
In een eerder vonnis was [persoon A] opgedragen te bewijzen dat hij eigenaar was van de betwiste grond. Echter, de rechtbank kwam hierop terug en oordeelde dat de VvE de bewijslast droeg om aan te tonen dat zij door verjaring eigenaar was geworden. De VvE had onvoldoende gegevens verstrekt om aan te tonen dat zij de grond door verjaring had verkregen, waardoor [persoon A] eigenaar bleef.
Verder was er de vraag of de VvE de overbouw moest verwijderen. De rechtbank oordeelde dat het verwijderen van de overbouw onevenredig nadelig zou zijn voor de VvE omdat dit het hele parkeerdek zou moeten afbreken. In plaats daarvan kreeg [persoon A] de keuze om een erfdienstbaarheid te vestigen of de grond over te dragen aan de VvE, beide tegen een schadeloosstelling.
Daarnaast had de VvE nog een tweede tegenvordering ingediend met betrekking tot een andere strook grond aan de achterzijde van hun perceel, die in gebruik was genomen door [persoon A]. De VvE beweerde dat zij door verjaring ook eigenaar van deze strook was geworden, maar slaagde er niet in om dit te bewijzen.
De beslissing van de rechtbank
De rechtbank oordeelde dat [persoon A] eigenaar bleef van de strook grond waarop de overbouw was gepleegd, omdat de VvE niet had kunnen aantonen dat zij door verjaring eigenaar was geworden. Hoewel [persoon A] eigenaar bleef, hoefde de VvE de overbouw niet te verwijderen vanwege de disproportionele nadelen die dit zou veroorzaken. [persoon A] kreeg de mogelijkheid om te kiezen tussen het dulden van de overbouw door middel van een erfdienstbaarheid of het overdragen van de grond tegen een schadeloosstelling.
Wat betreft de tweede tegenvordering van de VvE over de strook grond aan de achterzijde van het complex, oordeelde de rechtbank dat de VvE ook hier niet slaagde in het bewijs van eigendom door verjaring. De rechtbank stelde dat de VvE onvoldoende bezitsdaden had verricht om eigendom door verjaring te claimen.
De rechtbank gaf [persoon A] de gelegenheid om zich uit te laten over zijn keuze voor een erfdienstbaarheid of overdracht van de grond en over de vorm van schadeloosstelling. Daarnaast werd zijn vordering voor vergoeding van onderzoekskosten afgewezen omdat deze verband hield met een inmiddels ingetrokken deel van de vordering.
In reconventie besliste de rechtbank dat de VvE niet was geslaagd in het leveren van bewijs voor haar eigendomsaanspraken door verjaring op de andere strook grond. De rechtbank besloot verdere beslissingen aan te houden in afwachting van het vervolg van de procedure.
De uitspraak illustreert hoe eigendomskwesties door verjaring kunnen worden betwist en welke overwegingen de rechtbank hierbij in acht neemt, vooral als er sprake is van onduidelijkheden over de erfgrens en de fysieke invloed van bouwactiviteiten op naburige percelen. De zaak benadrukt ook de complexiteit van het juridisch vaststellen van eigendom en de noodzaak van sterke bewijsvoering in geschillen over verkrijgende verjaring.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
