De zaak in het kort
Een lid van een Vereniging van Eigenaren (VvE) betwist de manier waarop de kosten voor waterverbruik tussen de eigenaren worden verdeeld. Het lid, een alleenwonende, vindt het onrechtvaardig dat zij evenveel moet betalen als een gezin, omdat zij minder water verbruikt. Verder eist zij dat de VvE haar de jaarafrekening van het waterverbruik verstrekt. De kantonrechter oordeelt dat de VvE het splitsingsreglement correct toepast, waarbij het waterverbruik als gemeenschappelijke schuld wordt gezien. Er bestaat geen verplichting voor de VvE om de gevraagde stukken te verstrekken. De rechter wijst de vordering tot betaling van de achterstand toe aan de VvE.
Het verloop van het proces en de feiten
Het proces begint met een tussenvonnis op 23 april 2025, gevolgd door een mondelinge behandeling op 8 juli 2025. Het lid van de VvE, aangeduid als [gedaagde], bewoont een appartement en is van rechtswege lid van de VvE. Volgens de splitsingsakte moet elke eigenaar bijdragen aan de gemeenschappelijke kosten en schulden van de VvE, waaronder de kosten van het waterverbruik. In de Algemene Ledenvergadering (ALV) van de VvE is besloten dat elke eigenaar voor een zestiende deel moet bijdragen aan de gemeenschappelijke kosten, ongeacht het individuele verbruik.
De VvE eist dat [gedaagde] haar achterstallige bijdrage van € 1.867,05 betaalt, inclusief rente en kosten, en dat zij de maandelijkse eigenaarsbijdrage van € 152,76 voldoet. [gedaagde] betwist deze eis en voert aan dat de kosten voor waterverbruik oneerlijk zijn verdeeld. Ze heeft verzocht om inzage in de jaarafrekeningen, die ze niet heeft ontvangen.
De beslissing van de rechtbank
De kantonrechter bevestigt dat [gedaagde] voor 1/16e deel moet bijdragen in de gemeenschappelijke kosten, waaronder de waterkosten. Ondanks [gedaagde]’s bezwaren, valt het waterverbruik onder de gemeenschappelijke kosten volgens het splitsingsreglement. De ALV heeft eerder besloten dat de kostenverdeling niet wordt gewijzigd, omdat individuele watermeters en contracten hogere kosten met zich mee zouden brengen. [gedaagde] heeft geen bezwaar gemaakt tegen dit besluit.
Verder oordeelt de kantonrechter dat [gedaagde] geen recht had om haar betalingsverplichtingen op te schorten of te verrekenen, omdat zij geen opeisbare vordering heeft op de VvE. De VvE heeft volgens de regels besloten om positieve begrotingsresultaten aan de onderhoudsreserve toe te voegen, en niet uit te keren aan de leden. [gedaagde] had de mogelijkheid om via het systeem Twinq inzage te krijgen in de jaarstukken van de VvE.
De rechtbank veroordeelt [gedaagde] tot betaling van de achterstand en de eigenaarsbijdrage, inclusief de kosten voor waterverbruik. Ook moet zij de wettelijke rente en incassokosten betalen. [gedaagde] is grotendeels in het ongelijk gesteld en moet de proceskosten van de VvE vergoeden. Het vonnis is uitvoerbaar bij voorraad verklaard, wat betekent dat [gedaagde] direct aan de veroordeling moet voldoen.
Dit vonnis onderstreept het belang van het naleven van de statuten en besluiten van de VvE, zelfs als individuele leden het hiermee oneens zijn. De uitspraak maakt duidelijk dat het splitsingsreglement leidend is voor de verdeling van gemeenschappelijke kosten, en dat het aanvechten van besluiten binnen de kaders van de ALV moet gebeuren.
Lees de originele uitspraak hier.
Disclaimer: Deze samenvatting is automatisch gegenereerd en kan daardoor fouten bevatten.
Raadpleeg altijd de originele uitspraak.
